Badania nad konsekwencjami postu wodnego
B. D. Horne et al.
grudzień 2012
Odżywianie, post i detoks
Intermountain Heart Collaborative Study Group badała metaboliczne i sercowo-naczyniowe konsekwencje tymczasowego postu wodnego.
Po tym, jak badania na zwierzętach wykazały przedłużający życie efekt postu, w tym badaniu naukowym o poście zbadano, czy post wywołuje zmiany w ludzkich biomarkerach, które mogą mieć wpływ na krótko- i długoterminowe zdrowie. W tym celu 30 zdrowych ochotników, którzy nie doświadczyli ostatnio postu, zostało losowo przydzielonych do jednodniowego postu wodnego.
Po zakończeniu terapii stwierdzono podwyższony poziom hormonu wzrostu, hemoglobiny, czerwonych krwinek, hematokrytu, cholesterolu i cholesterolu lipoprotein o wysokiej gęstości. Trójglicerydy, wodorowęglan i masa ciała uległy zmniejszeniu. Po 48 godzinach wszystkie wartości uległy normalizacji, z wyjątkiem masy ciała i trójglicerydów.
Badania naukowe wykazały, że post powoduje krótkoterminowe zmiany w biomarkerach metabolicznych, sercowo-naczyniowych i ogólnego stanu zdrowia.
Najważniejsze informacje na temat badania w skrócie
- Wskazania
- Choroby układu krążenia
- Instytucja
- Intermountain Heart Institute, Intermountain Medical Centre, Salt Lake City, UT, USA
- Tytuł
- Badania naukowe nad metabolicznymi i sercowo-naczyniowymi konsekwencjami postu wodnego
- Krótki opis
- Badania naukowe wykazały, że jednodniowy post wodny poprawia biomarkery zdrowia metabolicznego i sercowo-naczyniowego w krótkim okresie.
- Tytuł oryginalny
- Randomizowane badanie krzyżowe krótkoterminowego postu wyłącznie na wodzie: konsekwencje metaboliczne i sercowo-naczyniowe
- Link do badania
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23220077/
Odpowiednie wycieczki dla tego tematu
Może Cię to również zainteresować
Andreas Michalsen
kwiecień 2010
Badania naukowe pokazują, że post zwiększa poziom serotoniny, opioidów i endokannabinoidów, co poprawia nastrój i łagodzi przewlekły ból.
S. Steven, R. Taylor
luty 2015
Badania naukowe pokazują, że bardzo niskokaloryczna dieta może prowadzić do normoglikemii w cukrzycy typu 2.